Open Source Content Management

Znaczek i specjalny stempel pocztowy na 200. rocznicę Snu Księdza Bosko z 9. roku życia

15 luty 2024

Watykan dołącza do Rodziny Salezjańskiej w obchodach 200. rocznicy snu św. Jana Bosko, który ten miał w wieku dziewięciu lat, a który zainspirował całą jego działalność i charyzmat. A czyni to poprzez wydanie okolicznościowego znaczka i specjalnego stempla pocztowego.

Watykański znaczek przedstawia obraz na płótnie wykonany w 1999 r. przez malarza Mario Boganiego (1932-2016), który jest przechowywany w górnym kościele Bazyliki św. Jana Bosko na Colle Don Bosco (Castelnuovo Don Bosco, prowincja Asti). Znaczek ma nominał 1,30 euro i format 40 x 30 milimetrów, wydrukowany na 21 200 mini-sheetach po 9 znaczków każdy, w łącznym nakładzie 190 800 znaczków.

Treść znaczka nawiązuje do wizji małego Janka, którą opisał w Memorie Biografiche:: Znajdowałem się niedaleko domu, na dość obszernym podwórku, na którym było zgromadzonych wielu chłopców, którzy się bawili. Jedni się śmiali, inni grali, wielu przeklinało. Słysząc te przekleństwa, rzuciłem się natychmiast między nich i przy pomocy pięści i słów usiłowałem ich uciszyć. W tym momencie pojawił się przede mną dostojny, pięknie ubrany mężczyzna. Cały był okryty białym płaszczem; jego twarz jaśniała takim blaskiem, że nie mogłem na nią patrzeć. Zawołał mnie po imieniu i kazał mi stanąć na czele tych chłopców, dodając te słowa: „Nie pięściami, ale łagodnością i miłością będziesz musiał pozyskać tych swoich przyjaciół. Tak więc zacznij ich natychmiast uczyć o brzydocie grzechu i szlachetności cnoty... I wtedy ujrzałem obok niego Kobietę o majestatycznym wyglądzie, przyodzianą w tak błyszczący zewsząd płaszcz, jakby w każdym jego punkcie tkwiła najjaśniejsza gwiazda. Widząc moje rosnące zmieszanie, dała mi znak, bym się do Niej zbliżył, ujęła mnie z dobrocią za rękę i powiedziała mi: „Spójrz”. Spojrzałem i zobaczyłem, że chłopcy zniknęli, a zamiast nich pojawiło się mnóstwo koźląt, psów, kotów, niedźwiedzi i wiele innych zwierząt. „Oto twoje pole, gdzie będziesz musiał pracować. Bądź pokorny, silny i wytrzymały; a to, co teraz stanie się ze zwierzętami, które widzisz, będziesz musiał uczynić z moimi dziećmi… Zrozumiesz wszystko w swoim czasie”.

Stempel pocztowy ma okrągły format i średnicę 38 mm. Jest to projekt graficzny swobodnie inspirowany tematem znaczka, przedstawiający młodego Janka śpiącego w otoczeniu postaci ze snu: Jezusa, Dziewicy Maryi, wilków i baranków. Znajdujemy na nim napisy: «IL SOGNO DI SAN GIOVANNI BOSCO», «1824 - 2024», «POSTE VATICANE» e «DIE EMISSIONIS 19.02.2024».

W dniach 19-20 lutego urząd pocztowy “Arco delle Campane” (ramię Karola Wielkiego w Kolumnadzie Watykańskiej) użyje tego specjalnego stempla pocztowego. O odpowiednio ostemplowany materiał filatelistyczny osoby zainteresowane mogą się zwrócić do “Settore Obliterazioni del Servizio Poste e Filatelia” do 23 marca 2024 roku.

W dniu 20 lutego 2024 r. dziennik “Avvenire” opublikuje specjalny artykuł o historii znaczków poświęconych Księdzu Bosko i znaczeniu jego snów.

“Sen Księdza Bosko z 9. roku życia - czytamy w nocie wydanej przez Gubernatorat Watykanu - był źródłem powołania przyszłego założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego i inspirującym źródłem jego filozofii wychowawczej przenikniętej trzema zasadami, którymi są: rozum, religia i dobroć. Dla Księdza Bosko niemożliwe było wychowanie młodego człowieka na bazie samego rozumu bez kogoś, kto by go kochał, rozumiał jego problemy i wspierał go w ich rozwiązywaniu”.

O znaczeniu tego snu i charyzmatu salezjańskiego dla Kościoła powszechnego napisał już papież Franciszek dziewięć lat temu w liście wysłanym do Przełożonego Generalnego Salezjanów ks. Ángela Fernándeza Artime, dzisiaj kardynała, z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Księdza Bosko (1815-2015): “Ksiądz Bosko uczy nas przede wszystkim tego, by nie stać z boku i nie przyglądać się, ale by stanąć po linii frontu, by zaoferować młodym ludziom integralne doświadczenie wychowawcze, które, solidnie oparte na wymiarze religijnym, angażuje umysł, uczucia, całą osobę, zawsze uważaną za stworzoną i kochaną przez Boga”.

Źródło ANS

Sny Księdza Bosko: sen o dwóch kolumnach

29 stycznia 2024

Będąc bardzo blisko uroczystości św. Jana Bosko, w dwusetną rocznicę jego “snu z 9. roku życia”, chcemy zaproponować czytelnikom ANS trzy sny najbardziej znane, najbardziej znaczące i najbardziej “prorocze” dla Zgromadzenia i całego Kościoła. Zaczynamy dzisiaj od tego, który przeszedł do historii jako “Sen o dwóch kolumnach” (Memoria Biografiche VII, 169-171), a którego treść, o wyraźnym aspekcie eklezjalnym, jest często przywoływana w wielu różnych miejscach i okolicznościach, nie tylko w środowiskach salezjańskich.

Ksiądz Bosko opowiedział ten sen wieczorem 30 maja 1862 roku.

«Wyobraźcie sobie - powiedział - że znajdujecie się ze mną nad morzem, na plaży albo raczej na samotnej skale, i że wokoło nas jest tylko morze. Na całej tej rozległej powierzchni wód widać nie¬zliczone okręty płynące w szyku bojowym; ich dzioby zakończone są żelaznymi, zakrzywionymi ostrzami na podobieństwo strzał. Okręty uzbrojono w armaty i rusznice, we wszelkiego rodzaju broń; zaopatrzono w materiały wybuchowe, a nawet w księgi. Zbliżają się do okrętu większego i potężniejszego od pozostałych, i usiłują staranować go, podpalić, zniszczyć. Ten majestatyczny, doskonale wyposażony okręt eskortują maleńkie stateczki, które odbierają od niego polecenia i wykonują tysiące manewrów, aby obronić się przed flotą przeciwnika. Wieje jednak przeciwny wiatr, a wzburzone morze zdaje się być przychylne wrogom. Pośrodku bezkresu wód wznoszą się nad falami blisko siebie dwie grube i bardzo wysokie kolumny.

Na jednej z nich znajduje się posąg Niepokalanej Dziewicy, u stóp której wisi tablica z następującym napisem: „AUXILIUM CHRISTIANORUM" (Wspomożenie wiernych); na drugiej, jeszcze wyższej i grubszej, znajduje się HOSTIA rozmiarów proporcjonalnych do kolumny, a pod nią inna tablica, z napisem: „SALUS CREDENTIUM" (Zbawienie wierzących).

Wódz naczelny wielkiego statku, którym jest Rzymski Namiestnik, widząc furię nieprzyjaciół i fatalne położenie wiernych mu ludzi, gromadzi wokół siebie dowódców najważniejszych statków, aby postanowić, co dalej czynić. Wszyscy dowódcy wchodzą na pokład i zasiadają wokół papieża. Odbywa się uroczysta narada, ale w związku z nasilaniem się burzy wszyscy zostają odesłani, aby dowodzić własnymi statkami.

Po uspokojeniu się burzy papież powtórnie gromadzi wokół siebie dowódców, podczas gdy statek dowodzący zdąża swym kursem.

Jednak burza powraca. Papież stoi przy sterze, a wszystkie jego wysiłki skierowane są ku temu, aby wprowadzić statek pomiędzy te dwie kolumny, ze szczytu których zwieszają się dookoła kotwice i wielkie, doczepione do łańcuchów haki. Okręty nieprzyjacielskie usiłują go zaatakować i zatopić: jedne pismami, inne książkami, jeszcze inne materiałami wybuchowymi, które próbują przerzucić na pokład; niektóre strzelają z armat, rusznic i uderzają dziobami. Walka staje się coraz bardziej zażarta, ale wysiłki są daremne: wielki okręt płynie bezpiecznie. Czasem po uderzeniu straszliwym ciosem otwiera się w jego boku szeroka i głęboka szczelina, ale natychmiast od dwóch kolumn wieje wiatr, który zamyka szczeliny i zatyka dziury. Tymczasem armaty napastników rozrywają się, rusznice i wszelka inna broń łamie się, wiele okrętów zostaje zdruzgotanych i tonie w morzu. Wróg przystępuje do walki wręcz.

Nagle papież, silnie uderzony, upada. Natychmiast go podnoszą, ale on upada po raz drugi i umiera. Okrzyk zwycięstwa rozbrzmiewa wśród nieprzyjaciół; na ich okrętach widać niewypowiedzianą radość.

Jednak zaraz po śmierci jednego papieża drugi zajmuje jego miejsce. Zgromadzeni dowódcy wybrali go tak szybko, że wiadomość o śmierci papieża zbiega się z wiadomością o wyborze jego następcy. Wrogowie tracą ducha.

Nowy papież, pokonując wszystkie przeszkody, wprowadza okręt pomiędzy dwie kolumny i łańcuchami zwieszającymi się z dziobu i z rufy przywiązuje okręt do kolumny z Hostią i do kolumny z posągiem Niepokalanej Dziewicy.

I wtedy dokonuje się wielki przewrót: wszystkie okręty nieprzyjacielskie uciekają, rozpraszają się, zderzają, niszcząc się wzajemnie. Wiele tonie i usiłuje zatopić inne, podczas gdy statki odważnie walczące u boku papieża dopływają, aby przywiązać się do kolumn. Teraz na morzu panuje wielki spokój».

W tym momencie Ksiądz Bosko zapytał księdza Rua: “Co myślisz o tym śnie?”.

Ks. Rua odpowiedział: “Wydaje mi się, że statek papieża to Kościół, okręty to ludzie, a morze - świat. Ci, którzy bronią wielkiego okrętu, są dobrzy, kochają Kościół; pozostali to jego wrogowie, którzy walczą z nim na wszystkie sposoby. Dwie zbawcze kolumny to moim zdaniem oddanie się Przenajświętszej Pannie i Przenajświętszemu Sakramentowi Eucharystii".

Dobrze powiedziałeś - skomentował Ksiądz Bosko - trzeba tylko jedno poprawić. Okręty wrogów to prześladowania. Nadchodzą dla Kościoła ciężkie czasy. To, co było do tej pory, jest niczym w porównaniu z tym, co ma nastąpić. Pozostają jedynie dwa sposoby, aby uratować się z tego zamętu: oddać się Przenajświętszej Pannie i często przystępować do Komunii Świętej.

Źródło ANS

Odeszła do domu Ojca ...

Dnia 27 listopada 2023 roku, po ciężkiej chorobie, odeszła do domu Ojca Salezjanka Współpracownica Anna Matukiewicz z Centrum Lokalnego przy Parafii Ofiarowania NMP w Różanymstoku.

Śp. Anna Matukiewicz do Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników wstąpiła 30 maja 2013 roku. Ania brała aktywny udział w życiu Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników. Uczestniczyła w spotkaniach formacyjnych, dniach skupienia i wczasorekolekcjach. Chętnie włączała się we wszystkie inicjatywy podejmowane przez Lokalną Wspólnotę SSW. Zawsze życzliwa i uśmiechnięta, otwarta na drugiego człowieka.

Uroczystości pogrzebowe śp. Anny Matukiewicz odbyły się 29 listopada 2023 roku, w Czarnej Białostockiej.

Wierzymy, że po śmierci nasze życie zmienia się, ale się nie kończy, dlatego ufamy, że Ania cieszy się radością nieba.