W dniach 15 lipca - 27 lipca 2019 roku, w Ząbkowicach Śląskich, odbyły się wczasorekolekcje Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników Prowincji Warszawskiej

Z CZCIGODNYM SŁUGĄ BOŻYM KARDYNAŁEM AUGUSTEM HLONDEM

We wczasorekolekcjach uczestniczyło 46 osób. Byli to: Salezjanie Współpracownicy, aspiranci, członkowie ich rodzin oraz sympatycy dzieła salezjańskiego z Barczewa, Katowic, Kielc, Kutna, Łodzi, Płocka, Różanegostoku, Sępopola, Warszawy, Żyrardowa. Opiekę duchową nad uczestnikami sprawowali: ksiądz Henryk Bonkowski – delegat prowincjalny i s. Teresa Nowak – delegatka prowincjalna.

Mieszkaliśmy w Domu Rekolekcyjnym Księży Pallotynów.

Codzienna jutrznia, codzienna Eucharystia, konferencje formacyjne, modlitwa różańcowa, Koronka do Miłosierdzia Bożego, salezjańskie modlitwy poranne i wieczorne zbliżały nas do Boga. W naszym programie nie zabrakło również Drogi Krzyżowej oraz Lectio Divina.

Program pielgrzymkowo – turystyczny uczestnicy rozpoczęli już pierwszego dnia, zwiedzając indywidualnie Ząbkowice Śląskie. W środę, 17 lipca, nasze pielgrzymowanie rozpoczęliśmy od mszy św. w Bazylice Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie Śląskim, która od 2004 roku jest Metropolitalnym Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej. Potem był czas na zwiedzanie Bazyliki oraz muzeum sztuki sakralnej i ruchomej szopki. Z Barda Śląskiego udaliśmy się do Kamieńca Ząbkowickiego gdzie zwiedziliśmy zamek czyli pałac Marianny Orańskiej. Drugi wspólny wyjazd (23 lipca) to wyprawa do Książa i Świdnicy.

W mniejszych grupach, wykorzystując samochody uczestników, odwiedziliśmy Krzeszów, Wambierzyce oraz Arboretum w Wojsławicach.
Dnia 18 lipca odwiedził nas ks. Inspektor Tadeusz Jarecki.
W czasie trwania wczasorekolekcji był czas na rozgrywki piłkarskie, wspólne oglądanie filmów, spacery, rozmowy niedokończone i oczywiście pogodne wieczory.

 Elżbieta Gawłowska

W sobotę 15 czerwca, w Pozzomaggiore na Sardynii kard. Angelo Becciu, prefekt Kongregacji ds. kanonizacyjnych, beatyfikował, w imieniu Ojca Świętego, Edvige Carboni, kobietę pokorną i silną, której życie było “zakorzenione w Bogu”. Przeżywała je w domu, wykonując prace ręczne i służąc rodzinie oraz tym wszystkim potrzebującym, których spotkała, doznając nadprzyrodzonych łask i nadzwyczajnych darów.
Urodziła się 3 maja 1880 roku w Pozzomaggiore. Pragnęła zostać zakonnicą, ale musiała zostać z chorą matką. Od tego czasu prowadzi życie domowe, które jest wstrzemięźliwe i skupione, przeplatając zajęcia domowe z chwilami modlitwy. 14 lipca 1911 roku pojawiły się na jej ciele znaki Męki Jezusa. Te i inne mistyczne zjawiska, które były jej przypisywane, stały się przedmiotem dochodzenia, w czasie procesu kanonicznego w 1925 roku, któremu z całym posłuszeństwem się poddała. Przeniosła się więc do Rzymu, a było to właśnie w tych latach, które bezpośrednio poprzedziły wybuch II wojny światowej.
Od kiedy zamieszkała w Rzymie, gdzie przebywała aż do śmierci (1938-1952), zaczęła należeć do salezjańskiej parafii pw. Maryi Wspomożycielki przy ulicy Tuscolana. Każdego ranka udawała się do salezjańskiego kościoła, by uczestniczyć we Mszy św. i przystąpić do Komunii; trwała samotnie w skupieniu w kaplicy św. Anny, gdzie miała miejsce większość ekstaz i nadzwyczajnych wydarzeń. 25 września 1941 roku została salezjanką współpracownicą.
Miała wielkie nabożeństwo do Maryi, która ukazała się jej kilkakrotnie, otrzymując od niej liczne łaski. Ukazywali się jej liczni święci, a przede wszystkim Ksiądz Bosko i Dominik Savio. W tych widzeniach Ksiądz Bosko udzielał jej wskazówek, zachęcał do nabożeństwa do Madonny, dodawał otuchy w trudnościach, prosił ją o modlitwy i ofiary, ukazał jej to wielkiedobro, jakie czynili salezjanie, chwaląc świętość niektórych z nich, i zachęcał ją do darzenia miłością sióstr salezjanek.
Kard. Becciu powiedział podczas homilii w czasie Mszy św. beatyfikacyjnej: “Błogosławiona Edvige wciela najpiękniejsze cnoty kobiety z Sardynii tamtych czasów. A jednak z jej życia wyłaniają się elementy, które czynią bardzo aktualne jej świadectwo... Jej proste i głębokie doświadczenie duchowe, stojące pod znakiem miłości nie znającej granic, bezgranicznej pokory i nieustającej modlitwy, jest wciąż aktualnym wzorem, ponieważ ukazuje, że także w prostym i zwyczajnym życiu można doświadczyć stałej komunii z Bogiem i apostolatu, który charakteryzuje się ukochaniem zranionej i potrzebującej ludzkości”.

Źródło ANS

W piątek 31 maja 2019r. w święto Nawiedzenia NMP oraz miesięczne wspomnienie św. Jana Bosko w Płocku na Stanisławówce, podczas mszy św. o godz. 18.00 odbyła się uroczystość, podczas której troje aspirantów : Halina Rutkowska , Wacław Kałużny oraz Andrzej Szymański , w obecności całej Wspólnoty, złożyli przyrzeczenia i zostali przyjęci do Rodziny Salezjańskiej. Wszyscy pozostali Współpracownicy dokonali odnowienia przyrzeczeń.

Koncelebrowanej Mszy św. przewodniczył ks. Henryk Bonkowski - Delegat Inspektorialny, który również wygłosił homilię. Współkoncelebransami byli ks. Sylwester Groń – Delegat Lokalny oraz pozostali księża z płockiej Wspólnoty.

W ceremonii przyjęcia nowych członków uczestniczyli również : Elżbieta Gawłowska z Łodzi – koordynator prowincjalny SSW i Mateusz Waligórski. Pani Elżbieta wręczyła przyjętym osobom specjalne legitymacje, pamiątkowe znaczki oraz Program Życia Apostolskiego.

Po skończonej mszy św. wszyscy udaliśmy się na mały poczęstunek do parafialnej kawiarenki ,w której nie zabrakło ciepła, radości , wspólnych zdjęć oraz śpiewu przy akompaniamencie gitary ks. Henryka.

W imieniu nowych członków CL w Płocku dziękuję wszystkim za przybycie i wspólne zorganizowanie tak pięknej i podniosłej uroczystości.

Sławomir Krysiak
Koordynator Wspólnoty