– Tradycja dotycząca Wiązanek Przełożonych Generalnych Zgromadzenia Salezjańskiego stanowi charakterystyczny element dziedzictwa Księdza Bosko. Ten wyraz uwagi i troski Ojca wobec swoich duchowych synów i córek ewoluował przez dziesięciolecia, korzystając z różnych środków i narzędzi, które pozwoliły jeszcze lepiej rozpowszechniać kierowane przesłania, ale zachował nienaruszoną swoją pierwotną formę: coroczne wydarzenie, które jednoczy całą Rodzinę Salezjańską, dające poznać aktualne priorytety w zakresie ewangelizacji i wychowania młodzieży.

Termin “wiązanka” (wł. strenna) ma tutaj znaczenie prezentu, a we włoskiej tradycji językowej, skąd się wywodzi, jest właściwie związany z prezentami świątecznymi. W kontekście piemonckim, w którym dorastał Jan Bosko, istniała w szczególności tradycja prezentu noworocznego, który głowa rodziny dawała swoim dzieciom, a mistrz swoim pracownikom. Dzień 1 stycznia był znany właśnie jako “dzień wiązanki”. I tak, w kontekście salezjańskim, “Wiązanka” stała się symbolicznym i znaczącym darem ofiarowanym przez Przełożonego Generalnego wszystkim członkom Zgromadzenia, a bardziej ogólnie, tym, którzy podzielają misję salezjańską na całym świecie. Ten jest ofiarowany w okresie Bożego Narodzenia, a dokładniej między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem, mając zainspirować pracę duszpasterską w kolejnym roku.

Już od pierwszych dni istnienia Zgromadzenia Ksiądz Bosko rozumiał znaczenie zachęcania i motywowania swoich współpracowników poprzez różne gesty czułości i zainteresowania; ale nigdy nie był to tylko sposób wyrażania wdzięczności, lecz również sposób na zachęcenie do jeszcze większego zaangażowania na rzecz misji.

Z biegiem czasu “Wiązanka” przeszła znaczącą ewolucję. Od pierwszych myśli przekazywanych ustnie przez Księdza Bosko, przeszło się do mediów pisanych, następnie do mediów graficznych (plakaty), i wreszcie do mediów audiowizualnych, ze złożonymi i wyrazistymi scenariuszami, które służą do przekazywania całego przesłania w pociągającej formie.

W ostatnich dziesięcioleciach Przełożeni Generalni wybierali konkretne tematy dla swoich Wiązanek. Te odnosiły się do aktualnych kwestii duchowych, salezjańskich, kościelnych i społecznych, oferując cenne wskazówki jako pomoc w stawieniu czoła wyzwaniom związanym z teraźniejszością i przyszłością.

W ten sposób tradycja związana z Wiązanką pozostaje światłem nadziei i ukierunkowania dla wszystkich, którzy identyfikują się z wizją Księdza Bosko.

W kontekście czekającej nas prezentacji Wiązanki na rok 2024 ze strony obecnego Przełożonego Generalnego, kard. Ángela Fernándeza Artime, chcemy prześledzić historię poszczególnych Wiązanek, zaczynając od Księdza Bosko, a na jego następcach kończąc.

Posłużymy się w tym celu książką ks. Santo Russo “La strenna di Don Bosco e dei suoi Successori” (Messina, 2015, Nicolò Edizioni).Na jej bazie dokonamy przeglądu przesłań Przełożonych Generalnych na przestrzeni czasu, próbując uchwycić ich wrażliwość i szczególne punkty uwagi.

Będzie to sposób na ponowne odkrycie wartości, znaczenia i skuteczności przekazu zawartego w Wiązankach, a także – uhonorowania Księdza Bosko i jego Następców.

Źródło ANS