Dlaczego nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa wpisuje się w DNA Zgromadzenia Salezjańskiego.

09 czerwca 2023

PRZESŁANIE PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO

Ks. Ángel Fernández Artime

Na okładce Biuletynu Salezjańskiego z tego miesiąca znajduje się piękna figura Jezusa, który błogosławi, a który znajduje się na szczycie dzwonnicy Bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzymie. Ten piękny kościół kosztował “krew i łzy” Księdza Bosko, który, już bardzo wycieńczony, poświęcił swoje ostatnie siły i lata na budowę tej świątyni, o którą poprosił go papież.

Jest to również miejsce drogie wszystkim salezjanom z wielu innych powodów.

Na pewno z powodu złotej figury Jezusa, znajdującej się na szczycie dzwonnicy, będącej wyrazem wdzięczności: została podarowana przez argentyńskich wychowanków salezjańskich, którzy w ten sposób chcieli podziękować salezjanom za przybycie do ich kraju.

A także dlatego, że w liście z 1883 r. Ksiądz Bosko napisał to pamiętne zdanie: “Pamiętajcie, że wychowanie jest sprawą serca, a jego panem jest tylko Bóg, a my nie zdołamy niczego dokonać, jeżeli Bóg nie nauczy nas tej sztuki i nie wręczy nam do rąk kluczy od niego”. A na koniec nie omieszka pozdrowić swoich adresatów w Jezusie Chrystusie.

A i z tego powodu, że nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa wpisuje się w salezjańskie DNA.

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa pragnie zachęcić nas do posiadania wrażliwego serca. Tylko serce, które doświadcza zranienia, jest w stanie kochać. Dlatego w to święto kontemplujemy otwarte serce Jezusa, aby otworzyć nasze serca na miłość. Serce jest symbolem miłości i wielu artystów malowało zranione serce Jezusa złotą farbą. Z otwartego serca promieniuje na nas złoty blask miłości, a to złocenie pokazuje nam również, że nasze trudy i rany mogą zostać przekształcone w coś cennego.

Każda świątynia i każde nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa mówi o Miłości tego Boskiego Serca, Serca Syna Bożego, do każdego z Jego synów i córek. I mówi o bólu, mówi o miłości Boga, która nie zawsze jest odwzajemniona. Dzisiaj dodaję jeszcze jeden aspekt. Myślę, że mówi również o bólu Pana Jezusa w obliczu cierpienia wielu ludzi, odrzucenia innych, niepewnej imigracji innych, samotności, przemocy, której doświadcza wielu ludzi.

Myślę, że można stwierdzić, że mówi o tym wszystkim, a jednocześnie niewątpliwie błogosławi wszystko, co jest czynione na rzecz tych najmniejszych; jak to czynił Jezus, gdy chodził drogami Judei i Galilei.

To dobry znak, że Dom “Sacro Cuore” jest obecnie Siedzibą Generalną Zgromadzenia.

Wiele srebrnych serc

Jedną z tych radosnych rzeczywistości, które niewątpliwie wypełniają radością “Serce samego Boga”, jest to, co mogłem zobaczyć na własne oczy, a mianowicie to, co dzieje się w Salezjańskiej Fundacji “Don Bosco” na wyspach Teneryfa i Gran Canaria. Byłem tam niedawno i wśród wielu rzeczy, których doświadczyłem, mogłem zobaczyć 140 wychowawców pracujących w różnych projektach Fundacji (przyjmowanie, zakwaterowanie, kształcenie zawodowe i pośrednictwo pracy). Spotkałem się także z prawie setką dzieci i młodych ludzi, którzy korzystają z różnych usług “Don Bosco”. Na koniec naszego spotkania podarowali mi szczególny prezent.

Byłem poruszony, ponieważ w 1849 r. dwóch młodych chłopców, Carlo Gastini i Felice Reviglio, wpadło na ten sam pomysł i w wielkiej tajemnicy, oszczędzając na jedzeniu i odkładając małe napiwki, zdołali kupić prezent na imieniny Księdza Bosko. W noc św. Jana poszli zapukać do drzwi pokoju Księdza Bosko. Pomyślmy o jego zdziwieniu i wzruszeniu, gdy wręczono mu dwa małe srebrne serduszka, którym towarzyszyło kilka niezręcznie napisanych słów. Serca młodych ludzi są zawsze takie same i nawet dzisiaj, na Wyspach Kanaryjskich, w małym kartonowym pudełku w kształcie serca, umieścili ponad sto serc z imionami Nain, Rocio, Armiche, Mustapha, Xousef, Ainoha, Desiree, Abdjalil, Beatrice i Ibrahim, Yone i Mohamed i sto innych, po prostu wyrażając coś, co wypływa ze szczrego serca; były to proste słowa, ale o wielkiej wartości:

• Dziękujemy za umożliwienie nam tego wszystkiego.
• Dziękuję za drugą szansę, którą otrzymałem w życiu.
• Wciąż walczę. Razem jest łatwiej.
• Dziękuję za przywrócenie mi radości.
• Dziękuję za to, że pomogłeś mi uwierzyć, że mogę zrobić wszystko, do czego dążę.
• Dziękujemy za jedzenie i dom.
• Dziękuję z całego serca.
• Dziękuję za pomoc.
• Dziękujemy za tę możliwość rozwoju.
• Dziękujemy, że uwierzyłeś w nas, młodych ludzi, pomimo naszej sytuacji...
• I było wiele podobnych zwrotów kierowanych każdego dnia pod adresem Księdza Bosko i wychowawców, którzy w imieniu Księdza Bosko są z nimi każdego dnia.

Słuchałem tego, czym się ze mną dzielili, wsłuchiwałem się w historie ich życia (wiele z nich było pełnych bólu); widziałem ich spojrzenia i uśmiechy, i czułem się bardzo dumny z bycia salezjaninem i przynależności do tak wspaniałej rodziny współbraci, wychowawców i młodych ludzi.

Po raz kolejny pomyślałem, że Ksiądz Bosko jest bardziej aktualny i potrzebny niż kiedykolwiek. Pomyślałem też o finezji wychowawczej, z jaką towarzyszymy tak wielu młodym ludziom, czyniąc to z wielkim szacunkiem i wrażliwością na ich marzenia.

Wspólnie odmówiliśmy modlitwę skierowaną do Boga, który kocha nas wszystkich, do Boga, który błogosławi swoim synom i córkom. Modlitwa ta sprawiła, że chrześcijanie, muzułmanie i hinduiści poczuli się swobodnie. Niewątpliwie e tym momencie Duch Boży ogarnął nas wszystkich.

Byłem szczęśliwy, ponieważ, jak kiedyś Ksiądz Bosko na Valdocco przyjmował swoich pierwszych wychowanków, tak samo dziś, na tak wielu Valdocco na całym świecie, dzieje się to samo.

Kiedy mówimy o Bożej miłości, dla wielu jest to pojęcie bardzo abstrakcyjne. W Najświętszym Sercu Jezusa miłość Boga do nas stała się konkretna, widzialna i odczuwalna. Dla nas Bóg przyjął ludzkie serce, w Sercu Jezusa otworzył dla nas swoje serce. W ten sposób, poprzez Jezusa, możemy przyprowadzić odbiorców naszego posłannictwa do serca Boga.

Źródło ANS

                Żyć sercem ze Św. Franciszkiem Salezym to hasło Rekolekcji Wielkopostnych Salezjanów Współpracowników i Salezjanek Współpracownic Prowincji Warszawskiej.Rekolekcje odbyły się w dniach 10-12 marca 2023 roku w Kutnie Woźniakowie. Rekolekcje głosił ks. Andrzej Wujek SDB.

W rekolekcjach udział wzięli: ks. Henryk Bonkowski SDB, Salezjanie Współpracownicy i Aspiranci z Centrów Lokalnych z Czerwińska nad Wisłą, Katowic, Kielc, Kutna-Woźniakowa, Łodzi, Płocka, Różanegostoku, Sokołowa Podlaskiego, Suwałk, Warszawy i Żyrardowa. Łącznie ponad 60 osób.  Rekolekcje rozpoczęliśmy nabożeństwem Drogi Krzyżowej. Punktem kulminacyjnym każdego dnia była Eucharystia. Dzień rozpoczynaliśmy i kończyliśmy wspólną modlitwą. Był też czas na spowiedź i modlitwę indywidualną w kaplicy Domu Rekolekcyjnego. Nie zabrakło oczywiście słówka na dobranoc i czasu na rozmowy „niedokończone”.

Dziękujemy miejscowej Wspólnocie SSW za serdeczne przyjęcie, a ks. Andrzejowi Turbaczowi, Delegatowi Lokalnemu SSW, za posługę w konfesjonale.